Η παροιμιώδης φράση «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη» δηλώνει μία παθητική, ενίοτε δε, μια μοιραία κατάσταση και σημαίνει «από το κακό στο χειρότερο».
Την ίδια έννοια έχει και η λαϊκή παροιμία που λέει «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».
Ως έκφραση χρησιμοποιείται στον λόγο για να περιγραφούν τα επακόλουθα δεινά κάποιου, ο οποίος, όταν προσπαθεί ν’ αποφύγει το ένα, πέφτει αναπόφευκτα στο άλλο. Δε φτάνει όμως αυτό: Αν επιλέξει το ένα από τα δύο, μπορεί να σημαίνει ότι το ένα είναι κακό, αλλά το άλλο χειρότερο, οπότε θα ήταν καλό να επιλέξει «το μη χείρον βέλτιστον», μπορεί όμως να σημαίνει ότι και τα δύο είναι εξ ίσου κακά, ισοδύναμα κακά, οπότε ισχύει η άλλη παροιμιώδης έκφραση που λέει «μεταξύ σφύρας και άκμονος» και η οποία σημαίνει: Όποιο από τα δύο κακά και αν επιλέξει κανείς, θα πάθει τα ίδια.
Η φράση «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη» κατάγεται από την Οδύσσεια του Ομήρου. Είναι η σκηνή που περιγράφει την διέλευση του θρυλικού βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα από ένα στενό θαλάσσιο πέρασμα, όπου καραδοκούσαν δύο τέρατα. Στη μία όχθη ήταν η Σκύλλα, ένα ανθρωποφάγο τέρας με δώδεκα στραβά πόδια και με έξι κεφάλια σκύλου, ενώ κάθε στόμα της είχε τρεις σειρές δόντια. Στην άλλη όχθη ήταν η Χάρυβδη, μία θαλάσσια ρουφήχτρα ή δίνη που κατάπινε αύτανδρα τα καράβια που περνούσαν κοντά της.
Ο Οδυσσέας άκουσε τη σοφή συμβουλή της θεάς Κίρκης: Προτίμησε να περάσει το καράβι του κοντά από την Σκύλλα και μακριά από τη Χάρυβδη. Η Σκύλλα του άρπαξε έξι συντρόφους, ήταν όμως το λιγότερο κακό, η μικρότερη απώλεια. Ήξερε ότι, αν περνούσε κοντά στη Χάρυβδη, θα χάνονταν όλοι, μαζί με το καράβι. Θυσίασε λοιπόν έξι από τους συντρόφους του για να σώσει τους άλλους.