Ιάσονας (στη Δημοτική) είναι ο Ιάσων (στην αρχαία Ελληνική).
Ιάσων σημαίνει θεραπευτής. Κυριολεκτικά δε, σημαίνει «αυτός που θα θεραπεύσει» και όχι «αυτός που θεραπεύει», επειδή προέρχεται από τον μέλλοντα χρόνο του ρήματος «ιάομαι, ιώμαι» που σημαίνει «θεραπεύω» ή «γιατρεύω».
Ιασίων ήταν γιος του Δία και της Ηλέκτρας, πατέρας του Πλούτου.
Ο γνωστός από την Αργοναυτική εκστρατεία Ιάσων ήταν γιος του Αίσονα, βασιλιά της Ιωλκού. Μητέρα του ήταν η Πολυμήδη, θεία του Οδυσσέα.
Ο Ιάσων ήταν απόγονος του Αιόλου που ήταν γιος του Έλληνα και εγγονός του Δευκαλίωνα. Ανατράφηκε στο Πήλιο από τον Κένταυρο Χείρωνα, ο οποίος του δίδαξε την ιατρική.
Ιασώ ήταν θεά της ίασης (θεραπείας) και της υγείας.
Ιάττειρα είναι «αυτή που θεραπεύει».
Ιατήρ είναι «αυτός που θεραπεύει», ο ιατρός.
Ιατορία είναι «η τέχνη να θεραπεύεις», η ιατρική.
Ιατρεία είναι η γιατριά.
Λόγω του μέλλοντος χρόνου από τον οποίο κατάγεται το όνομα «Ιάσων», εμπεριέχει μία προφητεία ή αποκάλυψη. Το όνομα δίδεται στο παιδί που, όταν μεγαλώσει, θα γιατρεύει τον κόσμο, όχι απαραιτήτως με την τέχνη της ιατρικής.
Ο Άγιος Ιάσων, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 29 Απριλίου ήταν ένας από τους «εβδομήκοντα» που μετέφρασαν την Παλαιά Διαθήκη από τα Εβραϊκά στα Ελληνικά.