Η φράση «από καταβολής κόσμου» είναι ευαγγελική. Αναφέρεται στο ευαγγέλιο του Ματθαίου (κε΄, 31 – 34) στο κεφάλαιο που περιγράφει την Δευτέρα Παρουσία:
«Όταν δε έλθη ο υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε καθίσει επί θρόνου δόξης αυτού, και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη, και αφοριεί αυτούς απ’ αλλήλων ώσπερ ο ποιμήν αφορίζει τα πρόβατα από των ερίφων και στήσει τα μεν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τα δε ερίφια εξ ευωνύμων. Τότε ερεί ο βασιλεύς τοις εκ δεξιών αυτού. Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου».
Η τελευταία φράση της ευαγγελικής περικοπής («από καταβολής κόσμου») σύμφωνα με την θεολογική ερμηνεία του Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα σημαίνει «αφότου εθεμελιώνετο ο κόσμος».
Παραπλήσιες ερμηνείες είναι:
«Από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος».
«Από την δημιουργία του κόσμου».
«Από τότε που ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο».
«Από τότε που ο Θεός έπλασε τον κόσμο».
Η λέξη «καταβολή» προέρχεται από το ρήμα «καταβάλλω». Χρησιμοποιείται για ν’ αποδώσει τις ιστορικές καταβολές ενός έθνους ή μίας φυλής, αλλά και ενός ατόμου. Π.χ. Ο Ελληνισμός της Ουκρανίας έχει αρχαίες καταβολές.
Η λέξη «καταβολάδα» που χρησιμοποιείται για τον πολλαπλασιασμό του αμπελιού, δίνει την έννοια της αρχαίας ρίζας.
Η φράση «από καταβολής κόσμου» έχει επίσης την έννοια του «ανέκαθεν» ή του πολύ παλιού ή του αρχαίου που ξεχάστηκε.