Γλείφω ή γλύφω; Η απάντηση είναι απλή. Και τα δύο είναι σωστά, έχουν την ίδια ακριβώς ακουστική, αλλά στον γραπτό λόγο έχουν διαφορετικό τρόπο γραφής, κάτι το οποίο προκύπτει από την έννοια που θέλουμε να διατυπώσουμε. Πρόκειται για δύο ομόηχες λέξεις, τη διαφορά των οποίων καταλαβαίνουμε εύκολα στον προφορικό λόγο, ωστόσο στον γραπτό λόγο η ορθογραφία τους αρκετές φορές γίνεται λάθος. Η διαφορά τους είναι ετυμολογική και εννοιολογική παράλληλα.
Ας δούμε πρώτα το γλείφω. Το ρήμα αυτό, με έψιλον και γιώτα, προέρχεται απ’ τα αρχαία Ελληνικά και σημαίνει «εφαρμόζω και γλιστράω τη γλώσσα μου πάνω σε κάτι», εξ ου και γλειφιτζούρι, γλείψιμο, γλείφτης κ.λπ. Όταν, δηλαδή, χρησιμοποιείται σε κάποιο κείμενο κι έχει την έννοια χρήσης της γλώσσας, τότε πρέπει να γραφεί ως «γλείφω».
Το γλύφω, με ύψιλον, προέρχεται κι αυτό απ’ τα αρχαία Ελληνικά και σημαίνει «λαξεύω, επεξεργάζομαι την πέτρα ή άλλο σκληρό υλικό με σκοπό την παραγωγή ενός γλυπτού», εξ ου και γλύπτης, γλυπτό, γλυπτική κ.λπ. Όταν, δηλαδή, χρησιμοποιείται σε κάποιο κείμενο κι έχει την έννοια χρήσης ενός σκληρού υλικού με σκοπό την παραγωγή, τότε πρέπει να γραφεί ως «γλύφω».