Ο Άτλας είχε γυναίκα την Πλειόνη, άλλοι έλεγαν ότι είχε την Αίθρα (μία από τις Ωκεανίδες) και άλλοι την Εσπερίδα. Απ’ όλα τα παιδιά του Άτλα ξεχώριζαν οι επτά πανέμορφες κοπέλες, οι Πλειάδες, που άλλοι τις έλεγαν και Ατλαντίδες, από το όνομα του πατέρα τους, ή Εσπερίδες, από το όνομα της μητέρας τους. Τα ονόματά τους ήταν: Αλκυόνη, Μερόπη, Στερόπη, Κελαινώ, Ηλέκτρα, Ταϋγέτη και Μαία, που έγινε και μητέρα του θεού Ερμή. Ο Ωρίων συνάντησε την Πλειόνη με τις επτά κόρες της σ’ ένα βουνό της Βοιωτίας, όπου είχε πάει για κυνήγι. Μόλις τις είδε, “του ήρθε ο ουρανός σφοντύλι”, τις ερωτεύτηκε παράφορα.
Όρμησε πάνω τους και, φυσικά, η Πλειόνη με τις κόρες της το έβαλαν στα πόδια. Ο Ωρίων έτρεχε ξωπίσω τους πέντε ολόκληρα χρόνια. Στο τέλος οι θεοί άκουσαν τα παρακάλια τους και, από ευσπλαχνία, τις έκαμαν άστρα στον ουρανό. Έτσι έγινε ο αστερισμός της Πούλιας. Ο πανάρχαιος αυτός μύθος διασώθηκε μέχρι και σήμερα στην λαϊκή Ελληνική παράδοση με μια παρομοίωση: Η Πούλια ήταν κλώσα με εφτά κλωσόπουλα, από τα οποία επέζησε το ένα, ενώ τ’ άλλα έγιναν αστέρια…
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 22 αρχαία Ελληνικά ονόματα για κορίτσια κι αγόρια